متابولیسم چیست و چگونه عمل می کند؟
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۳۴۴۱۴
خبرگزاری میزان- متابولیسم عبارتی است که برای توضیح تمام واکنش های شیمیایی دخیل در حفظ وضعیت زندگی سلول ها و ارگانیزم استفاده می شود.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، متابولیسم عبارتی است که برای توضیح تمام واکنش های شیمیایی دخیل در حفظ وضعیت زندگی سلول ها و ارگانیزم استفاده می شود.
متابولیسم را می توان به دو گروه تقسیم کرد:
کاتابولیسم – تجزیه مولکول ها برای بدست آوردن انرژی
آنابولیسم – سنتز تمام ترکیبات مورد نیاز سلول ها
متابولیسم ارتباط نزدیکی با تغذیه و در دسترس بودن مواد مغذی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تغذیه، متابولیسم و انرژی
تغذیه کلید متابولیسم است. مسیرهای متابولیسم تکیه بر مواد مغذی دارد که برای تولید انرژی تجزیه می شوند. این انرژی به نوبه خود توسط بدن برای تولید پروتئین های جدید، اسیدهای نوکلئیک و غیره مورد نیاز است.
مواد مغذی ضروری انرژی و مواد شیمیایی ضروری که بدن خود نمی تواند سنتز کند را تامین می کنند. غذا مواد مختلفی را مهیا می کند که برای ساخت، نگهداری و ترمیم بافت های بدن و همچنین عملکرد مناسب آن به کار می رود.
برنامه غذایی به مواد مغذی ضروری مانند کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، فسفر، سولفور و حدود 20 عنصر معدنی دیگر نیاز دارد. عناصر اصلی در کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها وجود دارند. به علاوه، ویتامین ها، مواد معدنی و آب نیز ضروری هستند.
کربوهیدرات ها و متابولیسم
غذاها در سه نوع مختلف، کربوهیدرات ها را عرضه می کنند: نشاسته، قند و فیبر. نشاسته و قند از منابع اصلی تامین انرژی برای انسان هستند. فیبرها به افزایش حجم در برنامه غذایی کمک می کنند.
بافت های بدن برای تمام فعالیت ها به گلوکز نیاز دارند. کربوهیدرات ها و قندها از طریق گوارش و متابولیسم باعث تولید گلوکز می شوند.
بسیاری از مردم بیش از نیمی از برنامه غذایی خود را از کربوهیدرات ها تامین می کنند. این مقدار از برنج، گندم، سیب زمینی، پاستا، ماکارونی و غیره می آید.
پروتئین ها و متابولیسم
پروتئین ها بافت ساز های اصلی در بدن هستند. آنها بخشی از هر سلول در بدن هستند. پروتئین ها به ساختار سلول ها، عملکردها، تشکیل هموگلوبین برای حمل اکسیژن، آنزیمها برای انجام واکنش های حیاتی و تعداد زیادی از توابع دیگر در بدن کمک می کنند. همچنین پروتئین ها برای تهیه نیتروژن در مواد ژنتیکی DNA و RNA و تولید انرژی ضروری هستند.
پروتئین ها برای تغذیه بسیار مهم هستند چون حاوی آمینو اسید هستند. بین بیش از 20 آمینو اسید، بدن تنها قادر به تجزیه 8 نوع آن است که به آنها آمینو اسید های ضروری می گویند.
این آمینو اسیدها عبارتند از:
لیزین
تریپتوفان
متیونین
لوسین
ایولونین
فینیل آلانین
ولین
ترئونین
غذاهایی که حاوی پروتئین با کیفیت دارند عبارتند از تخم مرغ، شیر، دانه های سویا، گوشت ها، سبزیجات و غلات.
چربی و متابولیسم
چربی ها منابع متمرکز انرژی هستند و دو برابر کربوهیدرات ها و پروتئین ها انرژی تولید می کنند.
کاربرد چربی ها در بدن به این شکل است:
کمک به شکل گیری ساختار سلولی
شکل گیری لایه و عایق محافظتی اطراف ارگان های حیاتی
کمک به جذب ویتامین های محلول در چربی
تامین انرژی ذخیره برای بدن
اسید چرب های ضروری شامل اسید چرب های غیر اشباع نظیر اسید لینولئیک، اسید لینولنیک و اسید آراکیدونیک می شوند. این موارد را باید در برنامه غذایی دریافت کنید.
چربی های اشباع به همراه کلسترول با بیماری های قلبی و تصلب شرایین در ارتباط هستند.
مواد معدنی و ویتامین ها و متابولیسم
مواد معدنی موجود در غذا به صورت مستقیم با انرژی مورد نیاز بدن در ارتباط نیستند اما به عنوان تنظیم کننده در مسیرهای متابولیک بدن اهمیت دارند. بیش از 50 عنصر را می توان در بدن انسان پیدا کرد که حدود 25 موردشان ضروری هستند و کمبود آنها موجب بروز علائم ناشی از نبود آنها در بدن می شود.
مواد معدنی مهم عبارتند از:
کلسیم
فسفر
آهن
سدیم
پتاسیم
یون کلرید
مس
کبالت
منگنز
زینک
منیزیم
فلوئور
ید
ویتامین ها ترکیبات آلی ضروری هستند که بدن انسان نمی تواند به خودی خود دریافت کند و به همین دلیل باید در برنامه غذایی حضور داشته باشند. ویتامین هایی که در متابولیسم اهمیت دارند عبارتند از:
ویتامین A
B2 ( ریبوفلاوین )
نیاسین یا اسید نیکوتینیک
اسید پانتوتنیک و غیره
منبع: سایت دکتر کرمانی
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۳۴۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی داروهای خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور